We zijn bijna aan het einde van de viering gekomen en ik zou graag nog enkele mensen willen bedanken.
In de eerste plaats jullie allemaal om hier te zijn. Het was een zware week en het doet deugd om het verdriet even over veel schouders te kunnen verdelen.
Dank ook aan Marc, Herman, Dirk en Gerard om zo mooi over papa te spreken. En ook aan iedereen die ons een bericht, hoe klein ook, gestuurd heeft.
Het doet ongelofelijk goed om te lezen of te horen hoeveel papa voor veel mensen betekend heeft.
We wisten het al maar het maakte mij heel gelukkig nog eens bevestigd te zien hoeveel plezier papa heeft gehad in wat hij deed. Hoe hij op een onconventionele, ongedwongen, af en toe chaotische manier, heel wat belangrijk werk heeft verricht. En hoe aanstekelijk dat plezier geweest is voor de vele mensen waar hij in de loop der jaren mee heeft samengewerkt.
Over plezier gesproken. Ik wil ook Arjan Ederveen, bedanken. Dikkie vertelde net hoe hij erbij was toen papa zo hard moest lachen bij het stukje van Rudy Vandendaele. Bij mij was het Arjan Ederveen, een Nederlands tv-maker die een filmpje gemaakt had over een ziekenhuis waar ze een nieuwe methode hadden ontwikkeld om darmpoliepen te verwijderen: een kabouter die Prikkeprak heette en die via het rectum met zijn bijltje naar binnen ging om in de darm de poliep te gaan bestrijden. Toen kabouter Prikkeprak zijn pinnemutsje met wat speek begon in te smeren lag papa onder de zetel. Tranen met tuiten.
Ik wil ook Michael Deleu en zijn uitvaartteam bedanken. Voor de fantastische hulp maar ook om ons het eerste spontane lachmoment na zondag te bezorgen. Toen we uit een ringmap een kist moesten kiezen viel ons oog op de deze. We keken alle drie naar elkaar en dachten net hetzelfde: dat zou er één kunnen zijn die hij zelf in elkaar geslagen heeft.
Waarop ons mama uit de keuken kwam en zei dat ze hoopte dat dat niet zo was.
Ik bedank ook God de Vader.
In de eerste plaats omdat we in zijn huis mochten samenkomen, maar toch vooral voor iets wat hij ongeveer vijftig jaar geleden heeft gedaan.
Naar een priester in gewetensnood geluisterd. Een jongeman die een ander leven wou dan datgene waarvoor hij tot dan toe had gekozen. God heeft nog een tijdje aan hem proberen trekken en sleuren maar toen hij doorkreeg dat hij het tegen Rita Beckx zou moeten gaan opnemen, heeft hij de strijd wijselijk en snel gestaakt.
Die kan mij wel vervangen zal hij gedacht hebben.
Mama heeft zoveel voor papa gedaan, zoveel geduld gehad, Zoveel opgevangen, discreet brandjes geblust, echte brandjes geblust. Ze heeft papa tot op het laatst gesteund, verzorgd en verwend en vooral verschrikkelijk graag gezien.
Tot slot bedank ik papa. Ik hoop dat het voor hem duidelijk was hoeveel we aan hem hebben gehad. Hoe belangrijk hij voor ons is geweest en hoe lief hij was. Hij heeft dat goed gedaan en wij, als zonen en broers, gaan ons best doen om de chaos die we alle drie in verschillende mate van hem geërfd hebben, te blijven ombuigen tot iets positief. Er iets mee te doen, iets mee te maken.
Het gaat zwaar worden zonder hem maar we gaan dat proberen goed te doen.
Chaotisch maar goed.